Een pensioengat van 60 tot 100 miljard? Dat los je zo op.

Tolbert, vrijdag 7 juni 2019 – Afgelopen week is er een  pensioenakkoord gesloten tussen sociale partners en de overheid. Dat werd tijd ook. Maar deze stakeholders moeten hun achterban nog even meekrijgen en volgens ingewijden zou dat nog niet zo gemakkelijk zijn. Er moet nog even een gat van 60 tot 100 miljard euro opgelost worden. We denken daarvoor de oplossing te hebben.

Het pensioenakkoord houdt een heleboel dingen in. Een van die dingen is dat de overgang van het huidige naar het nieuwe pensioenstelsel ca. 60 tot 100 miljard gaat kosten om de oudere werknemer-pensioenopbouwer tegemoet te komen. We verlaten namelijk het systeem van de doorsneepremie en dat is nadelig voor oudere werknemers. Die willen compensatie. Logisch. Dat lossen we zo op.

De spanning tussen de generaties

Het pensioen van gepensioneerden stijgt al jaren niet. Volgens de meeste vertegenwoordigers van deze groep komt dat doordat pensioenfondsen een veel te lage rekenrente moeten hanteren. Als een hogere rekenrente mag gelden, dan zouden pensioenuitkeringen elk jaar gemakkelijk kunnen stijgen.
Vertegenwoordigers van (jongere) werk-nemers vinden dat juist een slecht idee, want straks is er niet voldoende geld meer voor deze groep om hun pensioenen uit te keren.
Omdat beide groepen met elkaar verweven zijn in de enorm grote pot met geld die pensioenfondsen momenteel beheren (1.433 miljard euro einde Q1 2019) blijft het duwen en trekken. Dan wordt het tijd om de groepen te gaan scheiden. Het begin van de oplossing.

Hogere rekenrente, isoleren en …

Stel we zouden al het pensioenkapitaal van gepensioneerden gaan labelen. Dus pensioenfondsen gaan berekenen welk deel van de pensioenpot voor de groep gepensioneerden is bedoeld, rekening houdend met de huidige lage toegepaste rekenrente. Stel dat dat 500 miljard euro is.
Vertegenwoordigers van gepensioneerden vinden de rekenrente te laag. Nu gaan we even doen wat de vertegenwoordigers van gepensioneerden al heel lang heel graag willen: de hogere rekenrente toepassen. Met een hogere rekenrente en nog steeds dezelfde pensioenuitkeringen, heb je veel minder geld nodig.
Stel dat je dan maar 400 miljard nodig hebt. Deze 400 miljard gaan we isoleren, speciaal bestemmen voor de gepensioneerden. Geef deze groep vervolgens nog 20 miljard extra mee en ze kunnen de pensioenen ook gaan indexeren. Dan hebben we opeens nog 80 miljard over.

…afsteken

Nu gaan we die 420 miljard afsteken van de rest van de pensioenpot bij de pensioenfondsen. We richten een pensioenfonds voor de huidige gepensioneerden op. Met die 420 miljard mogen ze dan doen wat ze willen. Hoeveel ze jaarlijks willen indexeren, welke rekenrente ze willen toepassen, hoe ze willen beleggen, enzovoort. En als de pot eerder leeg is dan waarop ze hadden gerekend, dan is dat pech. En als er meer geld is dan levenden, kunnen ze nog meer indexeren.

Het pensioengat van 60 tot 100 miljard gedicht

We hadden dus 500 miljard voor de gepensioneerden en mede door toepassing van de door deze groep gewenste rekenrente is er 80 miljard overgebleven.
Het gat wat er is bij de overgang van het huidige naar het nieuwe pensioenstelsel, bedraagt 60 tot 100 miljard. Laat nou die 80 miljard precies in het midden van de raming liggen! Daarmee kan tegemoet gekomen worden aan de huidige al wat oudere werkenden. Zo behouden die ook uitzicht op een goed pensioen en een gevulde pensioenpot. Een pensioengat van 60 tot 100 miljard? Dat los je dus zo op.